Ludzka działalność charakteryzuje się ogromną różnorodnością i praktycznie na każdym jej polu mogą być generowane zanieczyszczenia. Ze względu na środowisko, lub obszar występowania skażenia, zanieczyszczenia środowiska można podzielić na: zanieczyszczenia powietrza, gleby i wody oraz zanieczyszczenia krajobrazu. Ze względu na rodzaj samych zanieczyszczeń wyodrębniamy: pyły, gazy, ścieki, odpady, skażenia promieniotwórcze, ale też hałas i światło.
Antropogeniczne zanieczyszczenie powietrza powstaje głównie w wyniku emisji do atmosfery szkodliwych pyłów, gazów i aerozoli, będących efektem działalności przemysłowej, przetwórczej i transportowej.
Zanieczyszczenia wody to głównie efekt skażenia wód ściekami i odpadami. Dodatkowymi czynnikami zanieczyszczającymi są: transport wodny (wpływ bezpośredni) i używanie pestycydów i nawozów sztucznych w rolnictwie, środki te za pośrednictwem gleby trafiają do wód gruntowych i w ten sposób dostają się do obiegu. Poza tym sam obieg wody w przyrodzie ulega znacznemu zaburzeniu, co powodowane jest systematycznym niszczeniem lasów, niewłaściwą gospodarką rolną i rozwojem miast.
Gleby zanieczyszczane są głównie poprzez nadmierne i nieodpowiedzialne składowanie odpadów, stosowanie nawozów i środków ochrony roślin i pośrednio w efekcie zanieczyszczenia powietrza, opadów i wód gruntowych.
Zanieczyszczenia krajobrazu to przede wszystkim wszechobecne śmieci, składowiska odpadów, wysypiska, hałdy i zniszczenia powstające w wyniku eksploatacji złóż kopalnych, a więc wszystko to, co w znaczny sposób obniża walory estetyczne otoczenia i niejednokrotnie przyczynia się do destrukcji okolicznych ekosystemów.
Zanieczyszczenia światłem czy hałasem nie powodują zagrożeń związanych z konkretnym środowiskiem (powietrznym, lądowym lub wodnym), mogą wydać się wyolbrzymianiem problemu, jednak jak dowodzą badania naukowe są one coraz poważniejszym zagrożeniem w okolicach wielkich miast i w samych aglomeracjach miejskich. Sztuczne światło źle wpływa na funkcje życiowe zwierząt i ludzi. W przypadku zwierząt negatywny wpływ nadmiaru światła odbija się zwłaszcza organizmach prowadzących nocny tryb życia, ale cierpią też ptaki – miejskie światła wywołują u nich dezorientację w czasie migracji. Ludziom z kolei odradza się spania w miejscach oświetlanych światłem latarni ulicznych, powoduje to zaburzenia fizjologiczne snu i w skrajnych przypadkach może prowadzić do bezsenności i wycieńczenia organizmu.
Szkodliwego wpływu hałasu już raczej nikt nie kwestionuje, a jak zbadali naukowcy ok. 40% mieszkańców Europy żyje w warunkach, w których hałas generowany przez ruch uliczny w dzień przekracza 55 decybeli (poważne podrażnienie słuchu), czyli poziom bezpieczny dla człowieka, a 30% Europejczyków nawet w nocy narażonych jest na poziom hałasu rzędu 30 decybeli, na tym poziomie zakłócony zostaje sen.